Weeks ago, I had the privilege of speaking with Regina M. Paulose, an international criminal law attorney and editor of Blue Crimes and International Criminal Law, and Green Crimes and International Criminal Law. Her work sits at the intersection of environmental destruction, corruption, and human rights—making her one of the leading voices on how law can confront ecological collapse.

The Central Iranian Plateau Basin, home to more than 45 million people and most of Iran’s agriculture, is heading toward ecological and socioeconomic collapse. Modeling of climate, hydrology, and governance data projects a 5–15 year window before irreversible decline. Water is vanishing, soils are dying, aquifers are collapsing, and land is sinking. The fallout won’t just be environmental — it will hit food security, fuel migration, and heighten instability across Iran and th

ایران بر لبه‌ی پرتگاه بی‌آبی ایستاده، و دیگر نمی‌توان فاجعه‌ای را که با آن روبه‌رو هستیم را «بحران آب» بنامیم! آن‌چه امروز شاهدش هستیم، ورشکستگی آبی ساختاری. کشوری است که تمدنش بر پایه مدیریت هوشمندانه آب‌های زیرزمینی بنا شده بود و هزاران سال دوام آورد و اکنون با بی‌تدبیری مدیرانی که تنها به سازه‌های آب سطحی و پروژه‌های نمایشی دل بسته‌اند، به نقطه‌ای نزدیک شده که بازگشت از آن غیرممکن به‌نظر می‌آید

خلیج فارس فقط یک پهنه‌ آبی نیست؛ برای میلیون‌ها نفر که در سواحل آن زندگی می‌کنند، منبع کار، غذا، و حتی پناهگاه در برابر گرمای سوزان است. اما این دریا، در سکوت، دارد نفس‌های آخرش را می‌کشد، و نشانه‌های آن را نه‌تنها در لایه‌های آب، بلکه در معیشت، سلامت و هوای تنفسی مردم می‌توان دید

هرکس که تحولات آبی ایالات متحده را دنبال می‌کند، یک چشمش به سرنوشت رودخانه کلرادو و سدهای آن است. در سال ۱۹۲۲، هفت ایالت آمریکا برای مدیریت این حوضه حیاتی گرد هم آمدند و قرارداد کلرادو (Colorado River Compact) را امضا کردند؛ نخستین تلاش رسمی برای تقسیم منابع آب بین ایالت‌هایی که بخشی از حوضه در هر کدام‌شان وجود دارد. در این توافق، میزان سالانه جریان رودخانه حدود ۱۵ میلیون جریب‌فوت برآورد شد، معادل تقریبی ۱۸.۵ میلیارد متر مکعب آب

در نیوزیلند، مدیریت منابع طبیعی نه بر پایه استان یا شهرستان، بلکه بر پایه حوضه آبریز تعریف می‌شود. مرز، مرز طبیعت است، نه مرز سیاسی.شورای منطقه‌ای مسوول یک حوضه، باید ببیند رودخانه چه می‌خواهد، طبیعت چه می‌گوید، و مردم آن حوضه چگونه می‌زیند. این یعنی سیاست از زیست‌شناسی پیروی می‌کند، نه برعکس

نیک آهنگ کوثر OpenAI در ذهن بسیاری، استرالیا با جنگل‌های بارانی، سواحل پهناور و مراتع سرسبز شناخته می‌شود. اما این تصویر، فقط بخشی از...

نیک آهنگ کوثر عکس: مستند مادرکشی در دهه‌های اخیر، طبقه متوسط در بسیاری از کشورهای جهان، به‌ویژه کشورهای در حال توسعه، با روندی فرسایشی...

نیک آهنگ کوثر وضعیت ورشکسته‌ی آبی ایران صرفاً یک مساله‌ی محیط ‌زیستی ناشی از گرم‌شدن هوا و کاهش بارندگی نیست. این بحران، در ژرفای خود،...

Nik Kowsar and Roozbeh Eskandari A few weeks ago, Donald Trump’s speech in Riyadh—widely seen as an attempt to attract investors and...